چند هفته پیش به همراه دوستان (من جمله معین حشمتی که تازه وبلاگش را راه‌اندازی کرده) سفری داشتیم به گورستان خالد نبی. این‌‌ها در آنجا گرفته شده. ضمنا عکس‌ها کلا تحت کپی‌رایت دو عکاس عزیز، کامیار کریم‌پناه و عباس نخل‌بند هستند.
عکس‌های زیادی از منظره‌ها در سفر دارم. ولی قانون کپی‌رایت دستم را بسته. اگر می‌خواهید عکس‌های خالد نبی را ببینید پیشنهاد می‌کنم به تصاویر آن در گوگل مپ سر بزنید.
۵ دیدگاه دربارهٔ «لحظه نگار: خودم»
نمیدونم چرا ولی حس کردم چهره‌ت خیلی شبیه ترکمن هاست.
انتظار نداشتم! درست حدس زدی. چطور ممکنه؟ باید خیلی ترکمن دیده باشی. درسته؟
راستش از نزدیک زیاد ترکمن ندیدم. شاید در حد یکی دوبار توی میدون امام و یا مثلا سی و سه پل.
ولی مردم دوست داشتنی ای هستید. من هم از طرفداراتونم. هرچیزی که مرتبط با مردم ترکمن باشه رو از دست نمیدم. مثل فیلم، عکس، مستند یا هرچیز دیگه‌ای. حتی یک دست لباس ترکمنی هم دارم.(خیلی گرون بود ولی خریدم!)
فقط نمیدونم این روسری بزرگ رو چطور باید کنترل کرد که نیفته😉
پ.ن: اهل گنبد کاووس نیستی احیاناً؟
از دست تو زینب. اگه از اون لباسای عموما سرخ (یا سبز) رنگی که فکر می‌کنم باشه باید بگم حتی خانواده‌ی ما هم یکی از اون‌ها رو نداره. چون معمولا مناسبتی از اونا استفاده میشه.
حدست واقعا تحسین برانگیز بود. ضمنا متولد گنبد هم هستم.
خیلی دوست دارم گورستان خالد نبی و آثار دوره فالیکیزم را در آن مشاهده کنم ایمان عزیز.
متشکرم از یادآوریت که یادم بیاید هنوز در لیست خواسته هایم یک خواسته بزرگ دیگر هم وجود دارد.
یاور