در حال گشت و گذار در اینترنت بودم که مصاحبه‌ای از ایلان ماسک را دیدم. از آنجایی که علاقه‌ی بسیار شدیدی به او دارم، در دیدن آن تردید نکردم. قسمتی از صحبت‌های حاشیه‌ای ایلان را بسیار دوست داشتم. آن را (به مضموم برایتان نقل می‌کنم)
مجری: زمانی که صحبت از ریسک می‌شود، شما معمولا مثال شرکت SpaceX را می‌زنید. ظاهرا تصمیمتان بیشتر شبیه دیوانگی بوده.
ماسک: بله. دیوانگی بود. اگر انتظار بیشترین بازده را در ازای ریسک حساب شده داشتیم، حماقت بود. ولی هدف ما چیز دیگری بود. به این نتیجه رسیده بودم که اگر حرکتی در حوزه‌ی فضانوردها رخ ندهد، باید مدت‌ها در همین حد بمانیم. شرکت SpaceX علاقه‌ای به خلاقیت رادیکال نداشت. ما فقط می‌خواستیم تکنولوژی قدیمی را هرساله کمی بهتر کنیم. و حتی واقع بعضی وقت‌ها روند معکوس داشتیم. این اتفاق در صنعت هوافضا رخ داده. برای مثال ما در سال ۱۹۶۹ به ماه رفتیم. اما بعد از بازنشستگی ایستگاه فضایی این روند به هیچ تبدیل شد. «شاید شما فکر کنید تکنولوژی به صورت خودکار سالانه بهتر می‌شود. ولی در واقع اینگونه نیست. فقط در صورتی این اتفاق رخ می‌دهد که افراد باهوش، دیوانه‌وار برای آن تلاش کنند. تکنولوژی اینگونه رشد می‌کند. و اگر برای بهبود آن کار نکنیم افول خواهد کرد. به تاریخ تمدن‌ها مراجعه کنید. برای مثال امپراطوری مصر باستان قادر بود آن اهرام شگفت انگیز را بسازد یا با خطوط مخصوص خود بنویسد. اما آن‌ها را فراموش کرد. یا به تمدن روم نگاه کنید. توانسته بودند آن راه‌های جادویی را بسازند. رومی‌ها خطوط لوله‌کشی شده به خانه‌ها داشتند. ولی همه‌ی آن را فراموش کردند. از این مثال‌ها در تاریخ بسیار است.»
پ.ن: اصل مصاحبه را می‌توانید از یوتیوب ببینید.